emittetur

Discretiva

emittetur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittētur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·tur — morphologica: e-mitt-etur