Discretiva

  emittimini dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittiminī secunda pluralis praesens passiva indicativus ēmittō (ēmittere)
ēmittiminī secunda pluralis praesens passiva imperativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːmitˈtiminiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·mi·nī — morphologica: e-mitt-imini