emittimini

Discretiva

emittimini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittiminī	secunda pluralis	praesens	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)
ēmittiminī	secunda pluralis	praesens	passiva	imperativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈtiminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·mi·nī — morphologica: e-mitt-imini