Discretiva

  emittimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittimus prima pluralis praesens activa indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːˈmittimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·mus — morphologica: e-mitt-imus