emittitis

Discretiva

emittitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittitis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmittitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·tis — morphologica: e-mitt-itis