Discretiva

  emittitote dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittitōte secunda pluralis futurum activa imperativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio +/-

 API: /eːmittiˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·tō·te — morphologica: e-mitt-itote