emittitur

Discretiva

emittitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmittitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·ti·tur — morphologica: e-mitt-itur