emptura
Discretiva
|
emptura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-ēmptūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēmptūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ēmptūrus |
| ēmptūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ēmptūrus |
| ēmptūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ēmptūrus |
| ēmptūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ēmptūrus |
| ēmptūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ēmptūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /eːmpˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ēmp·tū·ra — morphologica: empt-ur-a
ēmptūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēmptūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ēmptūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /eːmpˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ēmp·tū·rā — morphologica: empt-ur-a