empture

Discretiva

empture dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēmptūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii ēmptūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmpˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ēmp·tū·re — morphologica: empt-ur-e