erratote

Discretiva

erratote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	errō (errāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /erraːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·tō·te — morphologica: err-atote