errent
Discretiva
errent dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
errent | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | errō (errāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈerrent/ (classice) - Syllabificatio phonetica: er·rent — morphologica: err-ent
Francogallice +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
errent | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | errer |
errent | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | errer |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: [ɛʁ] - Syllabificatio phonetica: errent — morphologica: err-ent
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 4, [12] — errent
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: errent.