esura
Discretiva
esura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-ēsūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ēsūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ēsūrus |
ēsūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ēsūrus |
ēsūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ēsūrus |
ēsūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ēsūrus |
ēsūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ēsūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /eːˈsuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·sū·ra — morphologica: es-ur-a
ēsūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ēsūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ēsūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /eːˈsuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·sū·rā — morphologica: es-ur-a