esure

Discretiva

esure dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēsūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii ēsūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈsuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·sū·re — morphologica: es-ur-e