eventuro
Discretiva
|
eventuro dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēventūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii ēventūrus |
| ēventūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii ēventūrus |
| ēventūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii ēventūrus |
| ēventūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii ēventūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /eːwenˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·ven·tū·rō — morphologica: e-vent-uro
