eventuros

Discretiva

eventuros dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēventūrōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii ēventūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːwenˈtuːroːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·ven·tū·rōs — morphologica: e-vent-uros