excussus
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /eksˈkussus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ex·cus·sus — morphologica: ex-cuss-us
Notatio +/-
Participium +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
excussus | —
|
perfectum | passiva | participium | nominativo | excutiō (excutere) |
Declinatio +/-
Participium | dilatare ▼ |
---|
Participium | collabi ▲ |
---|
positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | excussus | excussa | excussum | nom. | excussī | excussae | excussa |
gen. | excussī | excussae | excussī | gen. | excussōrum | excussārum | excussōrum |
dat. | excussō | excussae | excussō | dat. | excussīs | excussīs | excussīs |
acc. | excussum | excussam | excussum | acc. | excussōs | excussās | excussa |
abl. | excussō | excussā | excussō | abl. | excussīs | excussīs | excussīs |
voc. | excusse | excussa | excussum | voc. | excussī | excussae | excussa |
Translationes +/-
Participium
|
|
Nomen adiectivum +/-
- Extentus, vehementer tentus
Declinatio +/-
positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | excussus | excussa | excussum | nom. | excussī | excussae | excussa |
gen. | excussī | excussae | excussī | gen. | excussōrum | excussārum | excussōrum |
dat. | excussō | excussae | excussō | dat. | excussīs | excussīs | excussīs |
acc. | excussum | excussam | excussum | acc. | excussōs | excussās | excussa |
abl. | excussō | excussā | excussō | abl. | excussīs | excussīs | excussīs |
voc. | excusse | excussa | excussum | voc. | excussī | excussae | excussa |
excussus superlativus | dilatare ▼ |
---|
excussus superlativus | collabi ▲ |
---|
superlativus singularis | superlativus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | excussissimus | excussissima | excussissimum | nom. | excussissimī | excussissimae | excussissima |
gen. | excussissimī | excussissimae | excussissimī | gen. | excussissimōrum | excussissimārum | excussissimōrum |
dat. | excussissimō | excussissimae | excussissimō | dat. | excussissimīs | excussissimīs | excussissimīs |
acc. | excussissimum | excussissimam | excussissimum | acc. | excussissimōs | excussissimās | excussissima |
abl. | excussissimō | excussissimā | excussissimō | abl. | excussissimīs | excussissimīs | excussissimīs |
voc. | excussissime | excussissima | excussissimum | voc. | excussissimī | excussissimae | excussissima |
Dictiones collatae +/-
Antonyma · contraria
Dictiones derivatae +/-
Translationes +/-
Nomen substantivum +/-
excuss|us, -ūs masc. [4][5][6]
- Actus excutiendi.
Declinatio +/-
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | excussus | excussūs | I |
gen. | excussūs | excussuum | II |
dat. | excussuī | excussibus | III |
acc. | excussum | excussūs | IV |
abl. | excussū | excussibus | VI |
voc. | excussus | excussūs | V |
Dictiones collatae +/-
Synonyma
Translationes +/-
Actus excutiendi
|
Formae affines +/-
Latine +/-
excussūs +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
excussūs | casus genitivus singularis | substantivi excussus |
excussūs | casus nominativus pluralis | substantivi excussus |
excussūs | casus accusativus pluralis | substantivi excussus |
excussūs | casus vocativus pluralis | substantivi excussus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /eksˈkussuːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ex·cus·sūs — morphologica: ex-cuss-us
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 346 — “Excussus, a, um, adjective”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 988 — “excussus, a, um”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. excussus, a, um, PAdi. (v. excutio) (tom. 1, p. 2536)
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 345 — “EXCUSSUS, us, m. 4.”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 987 — “2. excussus, ūs, m. [excutio]”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. excussus, ūs, m. (excutio) (tom. 1, p. 2536)