Discretiva

  explorent dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
explōrent tertia pluralis praesens activa coniunctivus explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eksˈploːrent/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·plō·rent — morphologica: ex-plor-ent

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (62-65 p.C.n.)

  • Quare deus optimum quemque aut mala valetudine aut luctu aut aliis incommodis adficit? quia in castris quoque periculosa fortissimis imperantur: dux lectissimos mittit qui nocturnis hostes adgrediantur insidiis aut explorent iter aut praesidium loco deiciant. Nemo eorum qui exeunt dicit ‘male de me imperator meruit’, sed ‘bene iudicavit’. Idem dicant quicumque iubentur pati timidis ignavisque flebilia: ‘digni visi sumus deo in quibus experiretur quantum humana natura posset pati.’ —De providentia Senecae [1][2]

saec. I.

  • Tum etiam libentius eos id opus aggredi video, de quo secum deliberatum et consilium ipsorum susceptum putant. Nam illa sollemnia sunt omnibus circumspectis, ut ergastuli mancipia recognoscant; ut explorent an diligenter vincta sint; an ipsae sedes custodiae satis tutae munitaeque sint; num villicus aut alligaverit quempiam domino nesciente, aut revinxerit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De providentia. (Universitas Turicensis):  4, versus 8 — explorent
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: explorent.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (Universitas Turicensis): Liber primus. Caput 8  — explorent