Discretiva

  falce dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
falce casus ablativus singularis substantivi falx

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈfal.ke/(classice)
Syllabificatio phonetica: fal·ce — morphologica: falc-e

Loci

+/-
Marcus Terentius Varro
-116…-27
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4–70
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Est altera species ex arbore in arborem inserendi nuper animadversa in arboribus propinquis. Ex arbore, qua vult habere surculum, in eam quam inserere vult ramulum traducit et in eius ramo praeciso ac diffisso implicat, eum locum qui contingit, ex utraque parte quod intro est falce extenuatum, ita ut ex una parti quod caelum visurum est corticem cum cortice exaequatum habeat. Eius ramuli, quem inseret, cacumen ut derectum sit ad caelum curat. Postero anno, cum comprendit, unde propagatum est, ab altera arbore praecidit. —De agricultura Varronis [1][2]

class.  (post 1 a.C.n.)

  • illa quidem valeat; sed si male firma cubarit,
et vitium caeli senserit aegra sui,
tunc amor et pietas tua sit manifesta puellae,
tum sere, quod plena postmodo falce metas.
nec tibi morosi veniant fastidia morbi,
perque tuas fiant, quae sinet ipsa, manus.
et videat flentem, nec taedeat oscula ferre,
et sicco lacrimas conbibat ore tuas. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [3][2]

class.  (65 p.C.n.)

  • Haemonius illas contulit pestes Athos,
has Pindus ingens, illa Pangaei iugis
teneram cruenta falce deposuit comam;
has aluit altum gurgitem Tigris premens,
Danuvius illas, has per arentes plagas
tepidis Hydaspes gemmifer currens aquis,
nomenque terris qui dedit Baetis suis
Hesperia pulsans maria languenti vado. —Medea Senecae [4][2]

saec. I.

  • Malleolum sic deponito. Virgam malleolarem non ampliusquam sex gemmarum esse convenit, ita tamen sunt, si brevia internodia habent. Eius imam partem quam in terram demissurus es, acutissima falce iuxta nodum, sic ne gemmam laedas, rotunda plaga amputato et statim fimo bubulo linito:tum in terram bene pastinatam et stercoratam rectum sarmentum defigito, ita ut ne minus quattuor gemmae abscondantur. —De arboribus L. Iunii Moderati Columellae [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • sacerdos candida veste cultus arborem scandit, falce aurea demetit, candido id excipitur sago. tum deinde victimas immolant precantes, suum donum deus prosperum faciat iis quibus dederit. fecunditatem eo poto dari cuicumque animalium sterili arbitrantur, contra venena esse omnia remedio. tanta gentium in rebus frivolis plerumque religio est. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XL. p. 1 — falce
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: falce.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 322 — falce
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Medea. (Bibliotheca Augustana):  Tomus / Liber 7. Actus quartus, scaena I, versus 722 — falce
  5. 5.0 5.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De arboribus. (The Latin Library): Caput III. De malleolis [4]  — falce
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 95, [251] — falce