Discretiva

  falces dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
falcēs casus nominativus pluralis substantivi falx
falcēs casus accusativus pluralis substantivi falx
falcēs casus vocativus pluralis substantivi falx

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈfal.keːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: fal·cēs — morphologica: falc-es

Loci

+/-
M. Porcius Cato
-234…-149
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Romae tunicas, togas, saga, centones, sculponeas; Calibus et Minturnis cuculliones, ferramenta, falces, palas, ligones, secures, ornamenta, murices, catellas; Venafri palas. Suessae et in Lucanis plostra, treblae Albae, Romae dolia, labra; tegulae ex Venafro. Aratra in terram validam Romanica bona erunt; in terram pullam Campanica; iuga Romanica optima erunt; vomeris indutilis optimus erit. —De agri cultura M. Porci Catonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (Universitas Turicensis): Caput 135. Versus 1 — falces
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: falces.