Discretiva

  falcium dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
falcium casus genitivus pluralis substantivi falx

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈfal.ki.um/(classice)
Syllabificatio phonetica: fal·ci·um — morphologica: falc-ium

Loci

+/-
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Fuit hoc quoque maioris inpendii apud priores, Creticis tantum transmarinisque cotibus notis nec nisi oleo aciem falcis excitantibus; igitur cornu propter oleum ad crus ligato fenisex incedebat. Italia aquarias cotes dedit limae vice imperantes ferro, set aquariae protinus virent. falcium ipsarum duo genera: Italicum brevius ac vel inter vepres quoque tractabile, Galliarum latifundia maioribus * * * conpendia, quippe medias caedunt herbas brevioresque praetereunt. Italus fenisex dextra una manu secat. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 67, [261] — falcium
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: falcium.