fandi
Discretiva
fandi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
fandī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | for (fārī) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
fandī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi fandus |
fandī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi fandus |
fandī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi fandus |
fandī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi fandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈfandiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fan·dī — morphologica: f-and-i
Loci
+/-Publius Vergilius Maro -70…-19 |
Apuleius ca. 125-170 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas humanistica
Fontes
- ↑ Publius Vergilius Maro - Aeneidos libri XII. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Versus 543 — fandi
- ↑ 2.0 2.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 1. Sectio 7. Versus 5 — fandi
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Vicicitatio: fandi.
- ↑ 4.0 4.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 83: [De senectute] — fandi