Discretiva

  fascinantes dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
fascinantēs casus nominativus pluralis · genus masculinum participii fascināns
fascinantēs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii fascināns
fascinantēs casus vocativus pluralis · genus masculinum participii fascināns
fascinantēs casus nominativus pluralis · genus femininum participii fascināns
fascinantēs casus accusativus pluralis · genus femininum participii fascināns
fascinantēs casus vocativus pluralis · genus femininum participii fascināns

Appellatio +/-

 API: /faskiˈnanteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nan·tēs — morphologica: fascin-ant-es

Francogallice +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascinantes forma pluralis · genus femininum adiectivi fascinant
Appellatio +/-
 API: [fasiˈnɑ̃t]
Syllabificatio phonetica: fa·sci·nantes — morphologica: fascinant-es

Hispanice +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascinantes forma pluralis adiectivi fascinante
Appellatio +/-
 API: /fas.θiˈnantes/
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nan·tes — morphologica: fascinant-es

Lusitane +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascinantes forma pluralis adiectivi fascinante
Appellatio +/-
 API: [fɜʃ.siˈnɜ̃tɨʃ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nan·tes — morphologica: fascinant-es

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • fructiferarum aliis brevius lignum in pomo, aliis longius, his mollius, illis durius, quibusdam osseum, limarum dente contra fascinantes religione politum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius decimus, cap. 9, [40] — fascinantes
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fascinantes.