Discretiva

  fascinarent dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascinārent tertia pluralis imperfectum activa coniunctivus fascinō (fascināre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /faskiˈnaːrent/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·rent — morphologica: fascin-arent

Usus +/-

  • Erat sane nostris exterius una inter caeteras machina, quae saxa miri ponderis in urbem multa violentia et impetu immittebat horribili, quae stragem in populo civium operabatur multiplicem: contra quam cum nulla arte possent proficere, duas adduxerunt maleficas, ut eam fascinarent et magicis carminibus redderent impotentem; —Historia rerum gestarum in partibus transmarinis Guillelmi Tyrensis. (Liber octavus. c.1130–1186)