Discretiva

  ferat dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferat tertia singularis praesens activa coniunctivus ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈferat/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·rat — morphologica: fer-at

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Peius tamen signum est, ubi aliquis contra consuetudinem emacuit et colorem decoremque amisit, quoniam in is, quae superant, est quod morbus demat; in is, quae desunt, non est quod ipsum morbum ferat. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, II. [[2] ] — ferat
  2. Vicicitatio: ferat.