Discretiva

  feratur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferātur tertia singularis praesens passiva coniunctivus ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /feˈraːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·rā·tur — morphologica: fer-atur

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Aliquando vero gutture et arteriis exulceratis frequens tussis sanguinem quoque extundit: interdum etiam fieri solet, ut aut ex pulmone aut ex pectore aut ex latere aut ex iocinere feratur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XI. [[2] ] — feratur
  2. Vicicitatio: feratur.