Discretiva

  ferebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferēbātur tertia singularis imperfectum passiva indicativus ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /fereːˈbaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·rē·bā·tur — morphologica: fer-ebatur

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Id enim signum est quasi excaecatorum itinerum, per quae umor ferebatur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, VII. [[15g] ] — ferebatur
  2. Vicicitatio: ferebatur.