Discretiva

  feretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferētur tertia singularis futurum passiva indicativus ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /feˈreːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·rē·tur — morphologica: fer-etur

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Simul enim post haec et solvetur ab inferiore osse, quodcumque vitiatum est, et is sinus carne replebitur, et umor aut nullus postea feretur aut mediocris. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, II. [[4] ] — feretur
  2. Vicicitatio: feretur.