Discretiva

  fertur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fertur tertia singularis praesens passiva indicativus ferō (ferre)

Appellatio +/-

 API: /ˈfertur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fer·tur — morphologica: fer-tur

Loci +/-

Latinitas Romana +/-

class.

  • Si praecordia dolent, aut inflatio gravis est, aut toto die non concocta fertur urina, cruditatem esse manifestum est. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VII. [[2] ] — fertur
  2. Vicicitatio: fertur.