Discretiva

  feruntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
feruntur tertia pluralis praesens passiva indicativus ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /feˈruntur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fe·run·tur — morphologica: fer-untur

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Ex suppurationibus vero eae tolerabiles sunt, quae in exteriorem partem feruntur et acuuntur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. [[4] ] — feruntur
  2. Vicicitatio: feruntur.