Discretiva

  finienda dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

fīnienda

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
fīnienda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi fīniendus
fīnienda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi fīniendus
fīnienda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi fīniendus
fīnienda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi fīniendus
fīnienda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi fīniendus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /fiːniˈen.da/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·ni·en·da — morphologica: fin-iend-a

fīniendā

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
fīniendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi fīniendus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /fiːniˈen.daː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·ni·en·dā — morphologica: fin-iend-a

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI


Latinitas Romana

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Si navigationem aliqua res prohibet, lectica vel alio modo corpus movendum est; tum a negotiis abstinendum est omnibusque rebus, quae sollicitare animum possunt; somno indulgendum; cavendae destillationes, ne, si quid cura levarit, exasperent; et devitanda cruditas, simulque et sol et frigus; os obtegendum; fauces velandae; tussicula suis remediis finienda; et quamdiu quidem febricula incursat, huic interdum abstinentia, interdum etiam tempestivis cibis medendum; eoque tempore bibenda aqua. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XXII. De tabe et eius speciebus. [9] — finienda
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: finienda.