finiendarum

Discretiva

finiendarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fīniendārum	casus genitivus pluralis · genus femininum	gerundivi fīniendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /fiːni.enˈdaːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fī·ni·en·dā·rum — morphologica: fin-iend-arum

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Cum multa quidem congregent occupati homines, tempus effundunt, et cum agere omnia videantur, unum idque optimum semper omittunt, vivere; ubique sunt preterquam apud semet ipsos; loquuntur sepe cum aliis, nunquam secum. Felicitati contraria sunt hec que felicia vulgus vocat eoque magis quo minor finiendarum solicitudinum spes apparet ut enim asperitatem supplitii brevitas consolatur sic infinitum malum fortes etiam animos sternit ac conficit. —Epistole familiares Petrarcae