Discretiva

  finiendas dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
fīniendās casus accusativus pluralis · genus femininum gerundivi fīniendus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /fiːniˈen.daːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·ni·en·dās — morphologica: fin-iend-as

Loci +/-

Vitruvius
ca. -80…-15
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Gradus in fronte constituendi ita sunt, uti sint semper inpares; namque cum dextro pede primus gradus ascendatur, item in summo templo primus erit ponendus. Crassitudines autem eorum graduum ita finiendas censeo, ut neque crassiores dextante nec tenuiores dodrante sint conlocatae; sic enim durus non erit ascensus. Retractiones autem graduum nec minus quam sesquipedales nec plus quam bipedales faciendae videntur. Item si circa aedem gradus futuri sunt, ad eundem modum fieri debent. —De architectura Vitruvii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber tertius, 4. [4] — finiendas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: finiendas.