finito
Discretiva
finito dictio est in variis linguis: |
Formae affinesRecensere
LatineRecensere
fīnītōRecensere
Proprietates grammaticales1Recensere
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
fīnītō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | fīniō (fīnīre) |
fīnītō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | fīniō (fīnīre) |
AppellatioRecensere
API: /fiːˈniːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fī·nī·tō — morphologica: fin-ito
Proprietates grammaticales2Recensere
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
fīnītō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii fīnītus |
fīnītō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii fīnītus |
fīnītō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii fīnītus |
fīnītō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii fīnītus |
AppellatioRecensere
API: /fiːˈniːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fī·nī·tō — morphologica: finit-o