Discretiva

  formarint dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fōrmārint tertia pluralis perfectum activa coniunctivus fōrmō (fōrmāre)
fōrmārint tertia pluralis futurum exactum activa indicativus fōrmō (fōrmāre)

Appellatio +/-

 API: /foːrˈmaːrint/(classice)
Syllabificatio phonetica: fōr·mā·rint — morphologica: forma[v-e]rint

Formae aliae +/-

Loci +/-

Latinitas Nova +/-

saec. XVIII.

  • Quos conceptus Philosophiae olim, qui sapientiam profitebantur apud gentes, quas barbaras dicebant Graeci, sibi formarint, sine metu incerti dici nequit;[1][2]

Fontes

  1. Positiones philosophicae de variis philosophiae notionibus - Michaël Orræus, Wiburgensis, MDCCLI.
  2. Vicicitatio: formarint.