fractum
Discretiva
|
fractum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| frāctum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | frangō (frangere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| frāctum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii frāctus |
| frāctum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii frāctus |
| frāctum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii frāctus |
| frāctum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii frāctus |
| frāctum | casus accusativus singularis | substantivi frāctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈfraːktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: frāc·tum — morphologica: fract-um
