frangite

Discretiva

frangite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
frangite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	frangō (frangere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfrangite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fran·gi·te — morphologica: frang-ite