Discretiva

  fratre dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
frātre casus ablativus singularis substantivi frāter

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈfraːtre/(classice)
Syllabificatio phonetica: frā·tre — morphologica: fratr-e

Loci +/-

Petronius Arbiter
ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • Nec aliter fecit ac dixerat, filiamque speciosissimam cum fratre ephebo in cubiculo reliquit simulavitque se in templum ire ad vota nuncupanda. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXL. — fratre
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fratre.