fratri
Discretiva
fratri dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
frātrī | casus dativus singularis | substantivi frāter |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈfraːtriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: frā·trī — morphologica: fratr-i
Loci
+/-Gaius Valerius Catullus -87…-54 | Petronius Arbiter ca. 14-66 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Marrucine Asini, manu sinistra
- non belle uteris in ioco atque vino:
- tollis lintea neglegentiorum.
- hoc salsum esse putas? fugit te, inepte!
- quamvis sordida res et invenusta est
- non credis mihi? crede Pollioni
- fratri, qui tua furta vel talento
- mutari velit; est enim leporum
- disertus puer ac facetiarum. —Carmina Catulli [1][2]
- Stupuere mentes. Infulis stabant sacri
- Phrygioque cultu gemina nati pignora
- Lauconte. Quos repente tergoribus ligant
- angues corusci. Parvulas illi manus
- ad ora referunt, neuter auxilio sibi,
- uterque fratri: transtulit pietas vices
- morsque ipsa miseros mutuo perdit metu.
- Accumulat ecce liberum funus parens,
- infirmus auxiliator. Invadunt virum
- iam morte pasti membraque ad terram trahunt. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 12. ad Marrucinum Asinium, versus 7 — fratri (Bibliotheca Augustana)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: fratri.
- ↑ 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXXXIX. — fratri