fugerim

Discretiva

fugerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fūgerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfuːgerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fū·ge·rim — morphologica: fug-erim