fugerint

Discretiva

fugerint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fūgerint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	fugiō (fugere)
fūgerint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfuːgerint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fū·ge·rint — morphologica: fug-erint

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Aristocreon Libyae latere a Meroe oppidum Tollen dierum V itinere tradit; inde dierum XII Esar oppidum Aegyptiorum qui Psammetichum fugerint; in eo prodente se CCC habitasse; contra in Arabico latere Diaron oppidum esse eorum. —Naturalis historia Plinii