fugerit
Discretiva
fugerit dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
fūgerit | tertia singularis | perfectum | activa | coniunctivus | fugiō (fugere) |
fūgerit | tertia singularis | futurum exactum | activa | indicativus | fugiō (fugere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈfuːgerit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fū·ge·rit — morphologica: fug-erit
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 18, [41] — fugerit
- ↑ Vicicitatio: fugerit.