fugiant

Discretiva

fugiant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiant	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugiant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ant — morphologica: fugi-ant

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• ob id cum iis habenda est avis quae tinnungulus vocatur; defendit enim illas terretque accipitres naturali potentia in tantum, ut visum vocemque eius fugiant. —Naturalis historia Plinii