fugiat

Discretiva

fugiat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiat	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugiat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·at — morphologica: fugi-at

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• si quis alam ei detruncet, non fugiat examen. cum processere, se quaeque proximam illi cupit esse, in officio conspici gaudet. —Naturalis historia Plinii