fugiebas

Discretiva

fugiebas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiēbās	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fugiˈeːbaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ē·bās — morphologica: fugi-ebas