fugiebatis

Discretiva

fugiebatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiēbātis	secunda pluralis	imperfectum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fugieːˈbaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ē·bā·tis — morphologica: fugi-ebatis