fugiens
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈfugieːns/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fu·gi·ēns — morphologica: fugi-ens
Notatio +/-
Participium +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
fugiēns | —
|
praesens | activa | participium | fugiō (fugere) |
Declinatio +/-
positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | fugiēns | fugiēns | fugiēns | nom. | fugientēs | fugientēs | fugientia |
gen. | fugientis | fugientis | fugientis | gen. | fugientium | fugientium | fugientium |
dat. | fugientī | fugientī | fugientī | dat. | fugientibus | fugientibus | fugientibus |
acc. | fugientem | fugientem | fugiēns | acc. | fugientēs fugientīs |
fugientēs fugientīs |
fugientia |
abl. | fugiente fugientī |
fugiente fugientī |
fugiente fugientī |
abl. | fugientibus | fugientibus | fugientibus |
voc. | fugiēns | fugiēns | fugiēns | voc. | fugientēs | fugientēs | fugientia |
Translationes +/-
Participium
|
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 35, [208] — fugiens
- ↑ Vicicitatio: fugiens.