fugient

Discretiva

fugient dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugient	tertia pluralis	futurum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugient/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ent — morphologica: fugi-ent

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Melissophyllo sive melittaena si perunguantur alvi, non fugient apes; nullo enim magis flore gaudent. scopis eius examina facillime continentur. —Naturalis historia Plinii