fugies

Discretiva

fugies dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugieːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ēs — morphologica: fugi-es