fugitis

Discretiva

fugitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugitis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·tis — morphologica: fug-itis