fugitu

Discretiva

fugitu dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
fugitū	—	—	—	supinum­	ablativo	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugituː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·tū — morphologica: fugit-u