generabo

Discretiva

generabo dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generābō	prima singularis	futurum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

API: /geneˈraːboː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·bō — morphologica: gener-abo

Usus +/-

Latinitas humanistica

saec. XVI.

Cui ipse: Quonam modo filium generabo, cum uxor mea sterilis sit, et ad plurimum annorum numerum ego redactus?

Ait Deus: Hoc mihi quidem levissimum est. Nonne enim te ipsum cum prius nihil esses, effeci? —Alcoran latine Theodori Bibliandri (1504-1564). Lex Saracenorum, quam Alcoran vocant. Azoara XXIX.